Deze is meer voor mijn eigen archief. Mijn excuses voor de herhaling en eeuwig geemmer.
De geschiedenis van het Huis van Oranje is geplaveid met tragische prinsen die reeds op jonge leeftijd politiek waren uitgerangeerd en op poëtische wijze ten onder gingen. Het meest pregnante voorbeeld wordt nog altijd geleverd door het droeve prinsenkoppel Willem en Alexander, de twee onfortuinlijke halfbroers van de latere koningin Wilhelmina. Deze zonen van Sophie von Württemberg, de eerste vrouw van koning Willem III, hadden in de doorlopende loopgravenoorlog die het huwelijk van hun ouders kenmerkte altijd partij getrokken voor hun moeder.
Kroonprins Willem haatte zijn vader met hart en ziel, zeker nadat deze zijn huwelijksplannen met een Hollandse onderdaan, jonkvrouw Mathilde van Limburg Stirum, categorisch had afgekeurd. Wat hier vreemd aan is, is dat zijn moeder het voorgenomen huwelijk net zo goed afkeurde. Maar dat schijnt niets uit te maken. Liever dan zich te schikken naar het vaderlijke bevel om een Russische prinses te huwen, vertrok prins Willem naar Parijs, waar hij zich stortte in een leven van seks, drank en gokken. De Parijse boulevardpers was gek op «Le Prince de Citron», en wijdde met enige regelmaat grote scandaleuze verhalen aan zijn liederlijke handel en wandel. Op 10 juni 1879 stierf prins Willem, 39 38, hij is geboren in september 1840 jaar oud, totaal berooid aan een combinatie van tyfus, syfilis, leveraandoening en totale uitputting Daarvoor had hij ook een dubbele longontsteking gehad waardoor hij bronchitis had gekregen in zijn Parijse hotelkamer, slechts bijgestaan door één trouwe bediende Aanwezig waren prinses Mathilde, familie van zijn moeder en prins Alexander.
Vijf jaar later volgde zijn broer Alexander. Deze overleed op 33-jarige 32, geboren 25 Augustus 1851 en overleden 21 Juni 1884 leeftijd in zijn paleis aan de Haagse Kneuterdijk, verscheurd door melancholische driften en kwalen van allerlei aard die het hem bijvoorbeeld onmogelijk hadden gemaakt om gewone kleren te dragen — men herinnert zich deze droeve prins, die «niet voor de huwelijkse staat was geschikt Dit is slechts een vermoeden. Volgens Alexander's personeel was het vrij zeker dat de prins nooit vrouwelijk gezelschap heeft gehad. Eerder asexueel dan homosexueel?», vooral gekleed in kamerjas.
Over de dood van Alexander hangt nog altijd een mysterieuze waas Niet echt. Hij is overleden aan vlek tyfus en leed daarnaast aan uitputting — speculaties over de mogelijkheid dat hij is vermoord om ruim baan te maken voor zijn halfzusje Wilhelmina, weerklinken tot op de dag van vandaag Roddel en ramptoerisme. Alexander vreesde in ieder geval altijd voor zijn leven, vooral voor de mogelijkheid dat men hem probeerde te vergiftigen Die is nieuw voor mij!. Brieven van de hand van deze tragische prins waarin dit vermoeden uitgebreid ter sprake kwam Wederom roddel en ramptoerisme, veelal verspreid door fanatieke republikeinen, zouden door Wilhel mina hoogstpersoonlijk zijn vernietigd. Een en ander was onlangs nog een bron van inspiratie voor de KRO, die een behoorlijk conspiratief getoonzette dramaserie wijdde aan het mysterie van Alexander.
Bron: De Groene Amsterdammer
Het was het liberale kabinet De Vries-Fransen van de Putte Het zit 'em in de naam, niet? Putte, Rutte, tijd voor een Koningslied, dat in 1873 de destijds al vermaarde priester, dichter en politicus in spé Herman Schaepman de opdracht gaf om een officieel Koningslied te schrijven. Een slimme zet, want in een tijd dat de katholieken zich heftig aan het emanciperen waren (en het Zuiden van het land als economische motor fungeerde), had je het roomse deel der natie meer dan ooit nodig.
Bron: Geschiedenis 24
No comments:
Post a Comment